به اسم دموکراسی: یک برنامه آموزشی

برنامه "به اسم دموکراسی" خیلی سخیف تر از آن بود که قبل از پخش تصورش را می کردم.
دو نکته درباره پخش این برنامه دو قسمتی برداشت کردم:

یکی اینکه، کسانی که مغز متفکر دولتمردان جمهوری اسلامی هستند و در دستگاه های امنیتی کار می کنند، جدا از فعالیتهای امنیتی که در آن تبحر دارند، چقدر از نظر تئوریکی ضعیف و کم سواد و کم مطالعه هستند و دنیا را تنها از دریچه ذهن کوچکشان می بینند و تحلیل می کنند و برهمین دیدگاه سعی در توجیه تفکرات و توهمات بچه گانه شان دارند. زیرکی شان در مرتبط کردن مستند مربوط به سازمان مجاهدین خلق با برنامه "به اسم دموکراسی" به فاصله چند روز جالب بود، ولی نشان دادند که در زمینه تئوریک خیلی ضعیف هستند و توان ساخت یک برنامه اثرگذار بر روی بیننده را ندارند و تنها باید همانند فیلم همکاری مخفیانه سازمان مجاهدین خلق با صدام که بسیار مستند بود، دراختیار داشته باشند تا موثر افتد وگرنه که در ساخت از این دست فیلم ها عاجزند.

اما نکته اصلی در برنامه "به اسم دموکراسی" این است که اساس برنامه منهای کلی گویی های تاجبخش و اسفندیاری که بیشتر به تشریح فعالیت بنیاد سوروس پرداختند، برنامه آموزشی خوبی برای جنبش دانشجویی در ایران بود که چطور با حوصله و پی گیری و انسجام یکپارچه می توانند به اصلاح و یا حتی انقلاب های رنگی در ایران دست یابند. به نظرم این برنامه بیشتر از همه برای دانشجویان ایرانی مفید بود؛ چونکه پخش چنین برنامه هایی از کانال های تلویزیونی جمهوری اسلامی سابقه نداشت.

شما چطور؟ چه برداشتی از پخش این برنامه دارید؟ آیا به نظر شما پخش این سریال دوقسمتی به یک "ضد برنامه" و یک "برنامه آموزشی" علیه حکومت فعلی ایران تبدیل نشد؟